سارا کشکر؛ محمد احسانی؛ حمید قاسمی
دوره 1، شماره 1 ، فروردین 1391، ، صفحه 119-142
چکیده
تحصیلات و اثر آن بر میزان شرکت در ورزش تفریحی یعنی ورزشی که فرد در زمان فراغت خود در آن حضور مییابد در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق تعداد 1200 نفر از زنان شهر تهران به عنوان نمونه آماری با روش نمونهگیری چندمرحلهای خوشهای بطور تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه تحقیق را که توسط محقَق ساخته و روایی و اعتبارسنجی (93/0=α) ...
بیشتر
تحصیلات و اثر آن بر میزان شرکت در ورزش تفریحی یعنی ورزشی که فرد در زمان فراغت خود در آن حضور مییابد در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق تعداد 1200 نفر از زنان شهر تهران به عنوان نمونه آماری با روش نمونهگیری چندمرحلهای خوشهای بطور تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه تحقیق را که توسط محقَق ساخته و روایی و اعتبارسنجی (93/0=α) شده بود، پاسخ دادند. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی بود. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون خی دو و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که افراد با تحصیلات مختلف بطور یکسان با انواع مختلف عوامل بازدارندهای که بالقوَه میتوانند محدودیت یا موانعی برای مشارکت بانوان در فعالیت ورزشی فراهم آورند، مواجه میباشند و میزان تحصیلات هیچ تأثیری بر امر فوق ندارد.اما با این وجود، زنان تحصیلکرده در مقایسه با زنان دارای تحصیلات پایینتر حضور بیشتری در فعالیتهای ورزش تفریحی داشتند. علیرغم مواجهه افراد سطوح مختلف تحصیلی با عوامل بازدارنده، میزان مشارکت در ورزش در بین افراد با تحصیلات بالاتر از لیسانس به مراتب بیشتر از سایرین بود.