ارتباط سبک رهبری (تحول گرا و عمل گرا) و عزت نفس مدیران ورزش کشور

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

2 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

3 ستادیار دانشگاه پیام نور کرج

چکیده

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول گرا و عملگرا مدیران ورزشی کشور بود. 137نفر از مجموع240 نفر مدیران ورزشی (مدیران کل، معاونین و رؤسای فدراسیون ورزشی، دو نایب رئیس آن ها) با استفاده از جدول مورگان و مشخص و به شکل تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه استاندارد سبک رهبری MIQ با 41 سؤال و عزت نفس کوپر اسمیت با 35 سؤال بود که روایی پرسشنامه به شکل صوری (محتوایی) و با استفاده از آلفای کرونباخ 79/0سبک رهبری و 81/0عزت نفس تایید شد. از روش های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی رو اسپیرمن استفاده شد. مهم ترین یافته های تحقیق به شرح زیر است: بین سبک رهبری تحول گرا و عزت نفس مدیران ورزش کشور رابطه معناداری وجود دارد. بین عزت نفس مدیران ورزش کشور تفاوت معنی داری وجود دارد. مدیرانی که دارای سبک رهبری تحول گرا هستند بیشترین عزت نفس را دارند و سپس به ترتیب مدیران عملگرا قرار دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The relationship between leadership style (pragmatic style &transformational style) and self- efficacy among sport managers

نویسندگان [English]

  • Maryam Dabagh Torghabey 1
  • reza Sabounchi 2
  • Hosein Poursoltani Zarandi 3
1
2
3
چکیده [English]

The aim of the current study was to study the relationship between leadership style (pragmatic style &transformational style) and self- efficacy among sport managers. 137 sport managers were selected through random sampling according to Morgan’s table. The research scale involved two standard questionnaires including MIQ leadership style questionnaire with 41 items as well as kooper’s self- efficacy with 35 items. The reliability was found to be 0/79 for leadership style questionnaire and 0/81 for self- efficacy questionnaire based on Chronbach’s alpha. Descriptive and inferencial statistics such as Colmogrovsmirnov and spearman correlation coefficient were applied for data analysis. The most important findings were as follow: there was a significant relationship between transformational leadership style and self- efficacy among sport managers. There was a significant difference in self- efficacy of sport managers. The managers with transformational leadership style had the most self- efficacy, and the pragmatic andmanagers had the next ranking respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Transformational Leadership
  • pragmatic leadership
  • Self- Efficacy
  • sport and youth ministry

مراجع

منابع فارسی
 اشراقی، حسام. (1385). بررسی رابطه بین سبک رهبری نوین (تحولی) و بازدهی رهبری مدیران ادارات تربیت بدنی استان اصفهان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه ارومیه.
انصاری، محمداسماعیل و تیموری، هادی. (1386). بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول گرا وسبک تفکر خلاق در مدیران مدارس ابتدایی شهرستان اصفهان. ماهنامه تدبیر، شماره 188.
 خداداد، حمید. (1384). تعیین اثر بخشی فعالیت­های ورزشی فوق برنامه دانشگاه­های تهران و ارائه الگوی اثربخش، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
 خداداد، شعله. (1385). ارتباط بین سبک­های رهبری تحول­گرا و عمل­گرا و بدون رهبری و تعالی سازمان دانشکده­های تربیت­بدنی شهر تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
 رابینز، پی، استیفن. (1377). مبانی رفتار سازمانی. ترجمه علی پارسایان و سید محمد اعرابی، چاپ اول، انتشارات دفتر پژوهش­های فرهنگی.
 زردشتیان، شیرین و تندنویس، فریدون و هادوی،‌ فریده و خبیری، محمد.‌ (1387). ارتباط بین سبک رهبری تحول­گرا و عمل­گرای مربیان با انگیزش اجتناب از شکست بازیکنان لیگ برتر بسکتبال ایران. نشریه علوم حرکتی و ورزش، سال هفتم، جلد اول،‌ شماره 13.
 نورشاهی، نسرین. (1386). بررسی رابطه پیامدهای رهبری وابعاد سبک رهبری تحول­گرا در میان روسای دانشگاه­ها و موسسات عالی شهر تهران. مطالعات تربیتی وروانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، دوره دهم، شماره 3.
 وارث، سیدحامد. (1388). رهبری و مدیریت در هزاره سوم،‌ سال هجدهم، ‌شماره 137.
 
منابع لاتین
Anoop, P., & Lokman, M., (2009), Transformational leadership style, market.
Bass, B.M., & Avolio, B., (1995), Multifactor Leadership Questionnaire, Binghamton University, Center for Leadership Studies.
Druskat, U., (1994), Gender and Leadership Style: Transformational and Transactional Leadership in The Roman Catholic Church, The Leadership Quarterly, Vo.l5, Iss 2, PP: 99 – 119.
Eagle, A.H., (2007), Female Leadership Advantage and Disadvantage: Resolving the Contradictions, Psychology of Women Quarterly, Vol. 31, PP: 88-107.
Hood, N.J., (2003), The Relation of Leadership Style and CEO value to Ethical in Organizations, Journal of Business Ethics, Vol. 43, PP: 263-273.
Laub, J., (2004), Difining Servant Leadership: A Recommended Typology for Servant Leadership Studies, Servant Leadership Roundtable, August, pp1-12.
Lim, J.Y., & Cromartie, F., (2001), Transformational Leadership,  Organization Culture and Organizational Effectiveness in Sport Organization, The Sport Journal, Vol. 4, No. 2, PP: 111 – 169.
Stone, A., & Gregory, R.F., & Robert, P.K., (2004), Transformational Versus Servant Leadership – A Difference in Leader Focus, Leadership and Organization development Journal, Vol 25. NO4, PP349-361.
Tucker, S., & Turner, N., & Barling, J., & Reid, E.M., & Elving, C., (2006), Apologies and Transformational Leadership, Journal of Business Ethics, Vol.63, PP: 195-207.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار